
In Knack verscheen een opvallend artikel waarin coryfeeën Stefan Everts en Joël Smets (nogmaals) aan de alarmbel trekken : 'In België is er amper nog plaats voor motorcross'. De oorzaak van de teloorgang van de motorcross wordt echter bij anderen gelegd : “overdreven reglementering en klachten van burgers brengen de motorcross in gevaar” …”De ruimtelijke ordening is in België een drama, maar moet onze sport daarvoor boeten?”'
Als omwonenden vereniging Red de Rust wensen wij toch het één en ander scherp te stellen. Zoals Joël Smets het op 31.01.2017 in Lierop het nog stelde : “Ze gaan me het in België niet in dank aannemen : het is in Nederland beter geregeld”. Dat is inderdaad zo: er is in Nederland een duidelijke ruimtelijke ordening m.b.t. lawaaisporten. Circuits die meer dan 8u/week open zijn worden er in regel met de Europese richtlijn “omgevingslawaai” als industriële activiteit beschouwd. Verder is er een veel strengere handhaving en omlopen die de milieuwetten niet naleven worden er gesloten!
Hoe komt het dat er in België nog maar 5 omlopen zijn? Zoals Joël Smets het aanhaalde: “Onze sector is verwend geweest en daardoor een beetje laks“. Inderdaad en dat op zowel alle vlakken : deze laksheid heeft er in België voor gezorgd dat de motorcrosssport een “sporttak” werd welke niet voldoet aan het “Decreet op de georganiseerde sportsector”. Er is geen duidelijke sportfederatie met als gevolg een kluwen van verschillende bonden, geluidsnormen, interne regelgeving en beperkte kennis van geluidsbeheersing. De nog bestaande oefenomlopen hebben elk een eigen intern reglement, geven zelf zware (milieu)handhavings-problemen toe maar zijn wel meer dan 8u/week open met totaal GEEN geluidshandhaving : “dan moet ik 75% van de piloten weer naar huis sturen wegens een te luide uitlaatdemper!”. En dan verwonderd zijn waarom de motorcross in de marginaliteit terecht gekomen is? Welk recht denkt de motorsport te hebben zich boven de wet kunnen te stellen?
Als omwonenden van het HondaPark te Balen/Olmen hebben wij gepoogd om tot een oplossing te komen: enkel een voortdurende geluidsmeting met de nodige handhaving kan immers een leefbare omgeving waarborgen. Dit werd aangetoond door wetenschappelijke studies en door het FIM Europe 2013 aanbevolen systeem "NEW AUTOMATED SYSTEM FOR THE MEASUREMENT OF NOISE EMISSIONS IN MOTOCROSS TRACKS BY MYLAPS". Dit systeem werd op 26.10.2015 te MC Lille door de Nederlandse KNMV gedemonstreerd in aanwezigheid van Joel Smets, Eric Geboers en Marc Dammen van EG Events (HondaPark Balen/Olmen). EG Events heeft echter geopteerd deze Best Beschikbare Techniek (3000€) NIET in te voeren. Ware reden : de crossers willen het niet!
Vervolgens werd wel gepoogd om een nieuwe milieuvergunning te bekomen tot 2037 waarbij men de zware (milieu)handhavings-problemen, de alternatieven die elektrische motoren bieden en de ontbrekende vergunningshandhaving gewoon genegeerd werden. En dan noemt Joël Smets de burger die opkomt voor een leefbare omgeving “een gebrek aan democratie”!?
In het artikel worden beide heren worden omschreven als “belangrijke powerbrokers in de internationale motorcross. Smets werd Belgisch bondscoach en verzorgt de sportieve omkadering bij topploeg KTM. Everts leidt het fabrieksteam van Suzuki”. Als deze heren met hun staat-van-dienst de fabrikanten niet kunnen “sensibiliseren” en bij hun eigen achterban niet een motorcrosssport met respect voor wetgeving & leefomgeving kunnen afdwingen, waarom zou er dan nog in België een plaats moeten zijn voor motorcross?