Balen (BE) : Persconferentie - Milieuwetgeving wordt niet opgelegd en toegepast op het Hondapark te Balen. Kafka of machtsmisbruik en vriendjespolitiek?

Red de Rust is onthutst over de manier waarop politiek, politie en administraties omgaat met de milieuvergunning van het Hondapark. Toepassing van de wetgeving ? Ho maar, niet voor het Hondapark!!!   Een opsomming :

A. De milieuvergunning van het Hondapark is geschorst sinds 1998. Het parcours is permanent uitgebaat gebleven. Pas in het najaar 2005 komt er terug beweging en wordt begin dit jaar de nodige vergunningen afgeleverd voor uitbating en oprichting van gebouwen, die ere reeds lang staan.  Reacties van 

1. De burgemeester: het gaat enkel maar om wat formaliteiten; laat ze maar rijden
   
2. Politie: wij noteren uw klacht niet
   
3. Milieu-inspectie: na opname van de toestand ter plaatse: we vragen de burgemeester het nodige te doen. Burgemeester: zie punt 1. Reactie van de milieu-inspectie hierop:  er is een aanvraag lopende bij de minister, wij laten het voorlopig zo.
   

Resultaat van dit alles: buurbewoners, recreanten en natuur ondergaan 6 jaar lang onvergund lawaai. Wie beschermde hun belangen?

B. Klacht van lawaaihinder bij de milieu-inspectie (op 800 meter afstand worden regelmatig geluidspieken gemeten van 70 tot 80 dB. Reactie van 

1. Deputatie: neen, er is geen probleem; de milieuvergunning houdt voldoende maatregelen in. Ja maar, de  lawaaipieken is er toch?!  De opgelegde maatregelen zijn voldoende. Verslaggever deputatie: dhr. Geuens
   
2. Politie: wij noteren uw klacht niet.
   
3. Milieu-inspectie: wij kunnen de hinder niet meten, want ze mogen niet eens rijden omdat de vergunning is geschorst. Wat gaat u dan doen? Zie A.3. Januari 2006: de vergunning is in orde; gaat u nu de hinder meten? Ja, we willen dit wel doen, maar hebben hiervoor niet de nodige apparatuur. Deze zal aangekocht worden. Wanneer? Dat beslist Brussel, maar het is niet prioritair (elke gemeente moet over dergelijke apparatuur beschikken).
   

C. Een deel van de rijpiste van het Hondapark ligt op minder dan 500 meter van een zone voor verblijfsrecreatie. Hierdoor is het parcours volgens de afstandsregel van Vlarem 2 verplicht om de veertien dagen een weekeinde te sluiten. Dit is reeds een uitzonderingsmaatregel: nieuwe parcours mogen niet uitgebaat worden binnen deze afstand. Red de Rust heeft daarom in 2004 een vraag tot wijziging van de milieuvergunning ingediend. In 2005 deed een inwoner van Ham dit op eigen initiatief opnieuw. Reactie van:

1. De burgemeester: daar weet ik niets van.
   
2. de politie: daar weet ik niets van
   
3. milieu-inspectie: wij hebben de opdracht om de naleving van de milieuvergunning te controleren. Daar staat niets over in. Dit is de opdracht van de milieuvergunnings-commissie en van de bestendige deputatie.
   
4. milieuvergunningscommissie 2004: neemt in haar verslag wel op dat Red de Rust zegt dat de afstandsregel niet wordt gerespecteerd, maar negeert deze vervolgens volkomen. Deputé leefmilieu: Geuens
   
5. bestendige deputatie 2004: negeert de afstandsregel volkomen. Verslaggever: Geuens
   
6. beroep bij de minister: onontvankelijk verklaard: beroep is enkel bij wijziging van de vergunning mogelijk, en deze werd niet gewijzigd. Ja maar, de wetgeving wordt niet nageleefd?!  Sorry, dat is niet ons probleem. Je kan naar de Raad van State gaan.
   
7. milieuvergunningscommissie 2005: Oei, we kunnen de afstandsregel niet meer negeren. We vragen 2 maanden uitstel om na te gaan hoe we de uitbater toch niets in de weg zullen leggen. Beslissing: ja, er is een probleem met de afstandsregel; deze moet eigenlijk nageleefd worden, maar dit is een toezichtkwestie (dus milieu-inspectie, maar zie C3). We leggen deze dus NIET op, en stellen voor aan de uitbater om een afwijking aan de minister te vragen. Een akoestisch onderzoek moet deze aanvraag steunen, en dient dus niet om de omgeving te beschermen.
   
8. bestendige deputatie: we leggen enkel een akoestisch onderzoek op en negeren de milieuwetgeving. Verslaggever: Geuens.
   

D. De milieuvergunning is 6 jaar lang geschorst omwille van illegale ontbossing in het verleden (net zoals illegale reliëfwijzigingen, bouwwerken, omheining, ….). Op 30 jaar tijd is er 3,5 ha bos verdwenen. Volgens het bosdecreet moet deze ontbossing gecompenseerd worden door een zelfde oppervlakte elders te bebossen. Hiervoor is eerst een vraag aan de minister van leefmilieu Peeters gesteld: resultaat: het blijken slechts 2,5 ha te zijn. 1 ha is blijkbaar in rook opgegaan.

• Compensatie voor ruim 1 ha door Stichting Kempisch Landschap, milieu-vzw van de provincie hoofdzakelijk gespijzigd door belastingsgeld. Covoorzitter: dhr. Geuens. De belastingbetaler betaald voor 1 derde compensatiebebossing van een privé-initiatief. Maar dit is geen probleem: het zijn vrienden van Geuens!
  
• De boer betaalt: 2,4 ha. Landbouwgebied worden aan de boer onttrokken door er bossen van te maken. 
  
• De overige 0,1 ha wordt op het terrein zelf gecompenseerd.
  

Wat heeft deputé Geuens te maken met het Hondapark?

• De uitbater is (van vader op zoon) medewerker/chauffeur van Geuens. 
  
• Geuens woont op de Keiheuvel. Daar is van oudsher een crossterrein gelegen. Reeds in de jaren 30 werd er gecrost. “Dit is niet leuk in mijn achtertuin!”. Enkel een prestigieuze internationale wedstrijd kan daar daarom nog doorgaan. De rest van het lawaai moet daarom elders gedumpt worden.
  

Besluit

De opeenvolging van flagrante overtredingen en de weigering de wet toe te passen, die opgesteld werd ter bescherming van woonomgeving en natuur, is geen toeval maar gerichte  actie. Dus is het  gesjoemel in het kwadraat.  De verantwoordelijkheid van Geuens en co hierin is overduidelijk. Alleszins in dit dossier is hij niet vies van druk uit te oefenen om de belangen van de vrienden te verdedigen, en deze van de omwonenden te negeren.
Moet de burger naar de rechter stappen om te kunnen krijgen wat normaal zou moeten zijn? De toepassing van de wet?