Bron : demorgen.be
Het opinie stuk van Steven Vromman (Belgisch milieuactivist bekend van Low Impact Man op Canvas) naar aanleiding van de enorme vuilnisbelt op de pukkelpop camping, was voor ons inspirerend en we willen het graag met jullie delen.
Het opinie stuk van Steven Vromman (Belgisch milieuactivist bekend van Low Impact Man op Canvas) naar aanleiding van de enorme vuilnisbelt op de pukkelpop camping, was voor ons inspirerend en we willen het graag met jullie delen.
Kampeerterreinen die er na een festival bijliggen als een stort, het hoort bij de zomer als bosbranden en overstromingen. De drie fenomenen zijn de laatste jaren aan een opvallende opmars bezig. We kunnen dan wel blijven roepen dat het 'hallucinant', 'schandalig' en 'ongehoord' is, of we kunnen op zoek gaan naar verantwoordelijken en actie ondernemen.
1. De ouders: Ik ga ervan uit dat de meeste festivalbezoekers over een paar ouders beschikken en wie weet zelfs enige opvoeding hebben genoten. Waaronder enkele basisregels rond beleefdheid, verantwoordelijkheid en respect voor spullen. Als mijn zoon van 18 na een vakantie thuis zou komen zonder tent en slaapzak, zou hij bij de volgende gelegenheid nog geen verroest zakmes mogen lenen.Maar het zou kunnen dat de jongelui die naar festivals gaan allemaal opgroeien zonder aandacht en liefde. Dat hun succesvolle ouders er niet in slagen enige waarden bij te brengen en dit compenseren met spullen en geld. Je gaat toch geen ruzie maken met je kids over enkele honderden euro's weggegooide kampeerspullen. Gezocht:moedige ouders die grenzen durven stellen en het afvalgedrag van hun gebroed weigeren te sponsoren.
2. De organisatoren: Elk festival noemt zichzelf ondertussen groen, duurzaam en ecologisch. Bij vele blijft het bij uitdelen van eco-gadgets of eenvoudige ingrepen die weinig kosten. Als een organisator verklaart dat het een geweldige editie was op alle vlakken en de duizenden achtergelaten tenten negeert, is ecologie toch niet echt top of mind. Het argument dat het 'praktisch niet mogelijk is' een systeem uit te werken tegen stortgedrag klinkt behoorlijk ongeloofwaardig. Metaaldetectoren, cashless betalen, digitale monitoring van bezoekersstromen, het kan allemaal tegenwoordig. Nagaan wie de camping verlaat zonder tent zou onbegonnen werk zijn. Of is de echte reden dat de 'leuke festivalbeleving van de bezoeker' op geen enkel moment in het gedrang mag komen? Gezocht: moedige organisatoren die dit soort sluitstorten simpelweg onmogelijk maken.
3. De overheid: Als een burger of bedrijf zijn tent en toebehoren op straat kiepert, is dit meteen goed voor een GAS-boete. Ik ga ervan uit dat de gemeentes Werchter, Hasselt en Boom - om er maar enkele te noemen - ook een reglement hebben rond sluikstorten. Waarom zouden op zo'n evenement de regels die voor gewone burgers gelden plots niet van tel zijn? Waarom de vergunning voor zo'n festival niet koppelen aan een zero tolerance-beleid rond afval? Waarom niet enkele beëdigde ambtenaren plaats laten vatten op de camping bij het ochtendgloren? Als de bezoekers hun boete maar cashless kunnen betalen! Gezocht:moedige politici die het principe 'de vervuiler betaalt' ook bij festivals toepassen.
4. De samenleving: Misschien is de verontwaardiging over het achterlaten van hebben en houden na een festival vooral een uiting van hypocrisie. Uiteindelijk zijn we collectief precies hetzelfde aan het doen. De planeet leegplunderen voor onze onstilbare consumptiehonger, een boel afval achterlaten en de plaat poetsen. De verontwaardiging over het festivalstorten overtreft vele malen de ontzetting over het recente bericht dat de planeet nu al 1,3 graden warmer is geworden. De bandeloze festivalgangers zijn uiteindelijk de spreekwoordelijke splinter waardoor we de balk in onze eigen ogen blijven negeren. Gezocht: moedige burgers die hun verantwoordelijkheid opnemen én verwende jongeren, lakse organisatoren en besluiteloze politici op die van hen wijzen.
Reactie Red de Rust : Dit opiniestuk is een riem onder ons hart en werkt inspirerend : Omwonenden van motorcrossomlopen kunnen ook wel blijven roepen dat het 'hallucinant', 'schandalig' en 'ongehoord' is, of ze kunnen op zoek gaan naar verantwoordelijken en actie ondernemen.
1. De rijders: moedige sportbeoefenaars die grenzen durven stellen aan de lawaaioverlast door bv enduro-dempers te steken, of ten minste de dempervulling na te kijken en medesporters aan te spreken over te luide motoren.
2. De organisatoren: moedige organisatoren van wedstr...ijden (of waarom niet #reddemotorcoss ?)en uitbaters van oefenomlopen die de lawaaioverlast aanpakken door permanente & automatische controle + het invoering van de lagere Nederlande geluidsnorm van 94db(A)
3. De overheid: moedige politici ( Joke Schauvliege of Philippe Muyters ?) die het principe 'de vervuiler betaalt' ook bij motorcross toepassen. Dit houdt in : circuits op locaties waar al lawaai aanwezig is, permanente controle, strengere geluidsnormen (ook rekening houdend met het feit dat de huidige normen niet gebaseerd zijn op 4-takt motoren waarvan het geluid veel verder 'draagt') en een opgelegd geluidsreductie traject.
4. De samenleving: moedige burgers (#redderust Leefbaar Lille) die hun verantwoordelijkheid opnemen én onverantwoordelijke crossers, lakse organisatoren en besluiteloze politici op die van hen wijzen!
